Ҳа, одатда керакли ўйинда ғалаба қозонилганда, футболчилар танқид қилинмайди. Бироқ мен бугун Қирғизистон терма жамоаси устидан қозонилган ғалабадан кейин терма жамоани бироз қоралайман.

Аввало шуни айтиш керакки, ушбу ютуқдан менинг кўнглим асоҳло тўлмади. Биринчидан, биз яна ўша эски касаллик вазиятдан фойдалана олмасликка дардига мубтало бўлдик. Иккинчидан эса қирғизлар дарвозасига голлар ёмғири ёғмади. Аксинча, легионерларимиз индивидуал маҳоратлари эвазига учрашувни ўз фойдамизга ҳал этдик. Ўша Кападзе, ўша Жепаров ва биз билган Гейнрихлар бошқа чемпионатларда анча усишга эришгавнликларини кўрдик. Бироқ, бу ғалабада Абрамовнинг асло ҳиссаси йўқ. Унинг Австрияга олиб кетган шогирдлари умуман ишончни оқлаўмади. Шундай экан у ерга боришдан не фойда эди.

Ҳозирча менинг хулосаларим шу. Қолганини Бишкекдаги ўйиндан кейин бафуржа гаплашамиз. Омон бўлинглар!

Рўзали Қурбоjнов                                                                                                                                                               Фарғона вилояти                                                                                                                                                                  Олтиариқ тумани