Пятница, 03.05.2024, 10:05
Приветствую Вас Гость | RSS
ЎЗБЕК ВА ЖАҲОН ФУТБОЛИ ЯНГИЛИКЛАРИ
Наш опрос
Оцените мой сайт
Всего ответов: 98
Статистика

Онлайн всего: 1
Гостей: 1
Пользователей: 0
Форма входа
Календарь
«  Февраль 2012  »
ПнВтСрЧтПтСбВс
  12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
272829
Архив записей
Друзья сайта
  • Официальный блог
  • Сообщество uCoz
  • FAQ по системе
  • Инструкции для uCoz
  • Счётчик MyCounter
    Главная » 2012 » Февраль » 9 » КОУЧ, ҚАЕРДА (ҚАНДАЙ) ЎЙНАГАНСИЗ ЎЗИ…?
    21:10
    КОУЧ, ҚАЕРДА (ҚАНДАЙ) ЎЙНАГАНСИЗ ЎЗИ…?


    Яқинда «Реал» ҳимоячиси Серхио Рамос клуб бош мураббийи Жозе Моуриньони ноқулай аҳволга солиб қўйди. Мураббийнинг тактикага тўла амал қилмагани ҳақидаги эътирозига жавобан ҳимоячи унинг ҳеч қачон профессионал даражада ўйнамаганини юзига солди.

    Бошқача айтганда, вазият тақозосига қараб иш тутгани ва буни футбол ўйнаган кишиларгина тушунишларини таъкидлади. «ССФ» нашри эса ушбу можародан «қанот» ҳосил қилиб, Европадаги топ-клубларнинг амалдаги мураббийларига назар солди. Хўш, ким қандай даражада футбол ўйнаган, Моуриньога ўхшаш «осмондан тушганлар» яна борми?
    Хосеп Гвардиола
    («Барселона»), 41 ёш

    «Барселона» тарихидаги энг яхши плеймейкерлардан бири. Клуб тарбияланувчиси ҳисобланган Хосеп Каталониянинг асосий жамоасида 11 мавсум (1990-2001 йиллар) тўп суриб, 6 марта Испания чемпиони бўлган, ЕЧК-92 ғолибига айланган. Айнан 1992 йили Испания термаси сафида мамлакат мезбонлигида ўтган Олимпиада олтин медалини ҳам ютган. Шундан сўнг миллий терма жамоада 47та ўйинда майдонга тушиб, (жумладан, ЖЧ-94 ва Евро-2000да), 5та гол урган. «Барселона» сафида эса 270та ўйинда рақиблар дарвозасини 13 марта ишғол этган. Асосийси, у Каталониянинг барча замонлардаги энг яхши футболчиси мақомини олган. «Барса»ни 2011 йили тарк этган Гвардиола (аслида раҳбарият шартномани узайтиришни хоҳлаган, бироқ футболчи 11 йил давомида чарчагани ва ўзини янги чемпионатда синаб кўришни хоҳлашини айтиб, қарорини ўзгартирмаган) Италияга кўчиб ўтиб, «Брешия» ва оз муддат «Рома»да ўйнади. Допинг қабул қилгани хусусидаги айбловдан сўнг эса, Апеннинни Қатарга алмаштирди. 2006 йил ноябрь ойида, Мексиканинг «Дорадос де Синалоа» клубида ярим мавсум ўйнагач (у ерга яқин дўсти, испан мураббийи Хуан Мануэль Лильо таклифига кўра борганди), 35 ёшида футболчилик фаолиятига нуқта қўйди.

    Массимилиано Аллегри («Милан»), 44 ёш

    «Россонерлар» устози 19 йиллик фаолияти давомида нақ 11та клубда тўп сурган. Энг ёрқин даври эса 1992|1993 йиллар мавсумига тўғри келади. Ўшанда гарчи «Пескара» (26 ёшли Аллегри жамоа сардори эди) «А» сериясида охирги ўринни банд этган бўлсада, Макс марказий ярим ҳимояда бўлажак жаҳон чемпиони Дунга билан ажойиб дуэт ҳосил қилиб, 12та гол уради. Хусусан, «Милан»га қарши ўта сермаҳсул ўйинда («Пескара» 4:5 ҳисобида ютқазганди) «дубль» қайд этади. 1994 йилнинг ёзида «Милан» Аллегрини ўз сафига чорлайди, у ҳатто бир қатор назорат ўйинларида майдонга тушади, бироқ якунда иш «россонерлар» билан шартнома тузишига етиб бормайди. Умуман, Массимилиано Италия чемпионати олий дивизионида 101та ўйин ўтказиб, 19та гол уради. 2001 йилнинг март ойида эса нохуш можарога аралашиб қолади - «Пистойезе»нинг 6 нафар футболчиси келишилган ўйинда иштирок этгани учун дисквалификация қилинади. Улар орасида Аллегри ҳам бор эди. Тўғри, бир ой ўтгач, апелляция қўмитаси барча футболчиларни оқлайди. Аллегри эса яна 2 йилдан сўнг футболчилик билан хайрлашади ва охирги клуби - «Альянезе» (4-дивизионда ўйнарди)да мураббийлик фаолиятини бошлайди.

    Юпп Хайнкес («Бавария»), 66 ёш

    Менхенгладбахлик футболчи илк марта жонажон клуби - «Боруссия»да пайдо бўлади, бироқ 1967 йили «Ганновер»га ўтади. 3 мавсумдан сўнг ортига қайтган Хайнкес «Боруссия»нинг бир қисмига айланади ва клуби билан нафақат Ғарбий Германия, балки бутун «кўҳна қитъа»ни ларзага солади. Гладбах жамоасининг юлдузли таркиби (Хайнкес, Нетцер, Вимпер, Симонсен, Фогтс) мамлакат чемпионатида 5 марта шоҳсупага кўтарилишдан ташқари, 2 марта УЕФА кубогини ютади, ЧК финалига чиқади. Жамоа мухлислари таркибдаги ёш етакчиларни «Бизнинг тойчоқлар», дея эркалашарди. Хайнкеснинг шахсий кўрсаткичлари ҳам ажойиб. У бундеслиганинг 2 карра энг яхши тўпурари, қолаверса, турнир тарихидаги умумий голеадорлар рўйхатида 3-ўринда (220та гол) турибди. Яъни фақат Герд Мюллер ва Клаус Фишер ундан кўпроқ гол уришган. «Бавария» устози собиқ ГФР термаси билан ҳам катта ютуқларга эришган. Асосийлари - ЕЧ-72 ва ЖЧ-74даги ғалабалар. Бундестим либосини 39 марта кийган (14та гол) ҳужумчи фаолиятига 33 ёшида, яъни 1977|1978 йиллар мавсуми финишида хотима ясаган.


    Алекс Фергюсон («МЮ»), 70 ёш

    Ҳаваскор сифатида фаолиятини 16 ёшида Шотландиянинг энг қадимий клуби - «Куинз Парк»да бошлаган. Ҳужум чизиғида ўйнаган Алекс параллель равишда кемасозлик ташкилотида ҳам ишларди. 1964 йилга келиб, «Сент-Жонсон»дан «Данфермлин Атлетик»ка ўтади ва профессионал мақомини олади. 1965|1966 йиллар мавсумида Ферги 49та ўйинда 42та гол уради ва «Селтик» аъзоси Жо Макбрайд билан бирга чемпионатнинг энг яхши тўпурари бўлади - 31та гол. 67-йили эса Шотландия футболи учун ўша вақтдаги рекорд сумма - 65 минг фунт эвазига «Рейнжерс» сафига қўшилади. Клубда 2 йил ўйнагач, уни жанжал билан тарк этади: Алексни кубок финалида «Селтик»ка ютқазилган ўйинда рақибни яхши «қўриқламаган»ликда айблашади. Чунончи, ўша футболчи гол урганди. Қисқаси, Фергини ёшлар жамоасига бадарға қилишади. Кейинчалик хотинининг хоҳишига қарамай, «Ноттингем Форест»га ўтишни рад этган 28 ёшли ҳужумчи «Фалкирк»да ўйнай бошлайди. Шунинг баробарида ўйновчи-мураббий вазифасини ҳам бажаради. Бутсасини эса 1974 йили «Эйр Юнайтед»да михга илади.
    Роберто Манчини
    («Манчестер Сити»), 47 ёш

    Манчини профессионал футболдаги дебют мавсумидаёқ 9та гол уради. Аҳамиятлиси, у ўша, 1981|1982 йиллар мавсумида «Болонья» шарафини ҳимоя қилган ва атиги 16 ёшда эди! «Сампдория» ёш футболчининг иқтидорини ўша вақтлар ўлчови бўйича катта ҳисобланган 4 млн. лирга баҳолайди ва у Генуяга кўчиб ўтгач, вақт ўтиши билан Жанлука Виаллининг яқин ҳамкорига айланиб, энг машҳур ҳужумкор тандемга асос солади. Роберто «Сампдория» билан Италия чемпиони бўлади, мамлакат кубогини 4 марта боши узра баланд кўтаради ва кубок эгалари кубоги-90да ғолиб чиқади. Жамоа сафида жами 566та ўйин ўтказиб, 171та гол уради. 1997 йилга келиб эса, Свен-Ёран Эриксссон ортидан «Лацио» сафига қўшилади. Шу куйи римликлар билан ўзининг иккинчи скудеттосини ютади ва кубок эгалари кубоги турниридаги ғалабаларини ҳам жуфт ҳолга келтиради («Лацио»даги статистикаси - 136та ўйин, 24та гол). 2001 йилнинг январь ойида футболчи ижара асосида Англиянинг «Лестер» клубига ўтади. Бироқ жамоада атиги 4 ой ушланиб туради ва бу вақтда 4 марта майдонга тушади, холос. Кўп ўтмай 36 ёшли Манчини «Фиорентина» бош мураббийи сифатида иш бошлайди. Терма жамоадаги натижаларига келсак, 36та ўйинда 4та гол урган. Хусусан, Италияда ўтган ЖЧ-90да бронза медалини қўлга киритган.


    Арсен Венгер («Арсенал»), 62 ёш

    Арсен ўз кумирлари - Раймон Копа ва Пеледан фарқли ўлароқ, марказий ҳимояда тўп сурган. Стасбур университетидаги таҳсил (Венгер 1974 йили муҳандис ихтисосини олган) сабаб илк профессионал шартномасини фақат 24 ёшида тузган. Шунда ҳам Франция иккинчи дивизиони вакили - «Мюлуз» билан. Умуман, Арсен юқори даражада унчалик кўп ўйнамаган. Учинчи дивизион иштирокчиси «Пьерро Вобен»да ўзини кўрсатгач, 28 ёшида «Стасбур»дан таклиф олади. Бироқ 3 мавсум давомида атиги 12та ўйинда майдонга тушади. 1978|1979 йиллар мавсумида Арсен УЕФА кубогидаги 1та, чемпионатдаги 3та ўйинда иштирок этади. Мана шу натижа унинг Франция чемпионати олтин медалига эга бўлишига кифоя қилади («Стасбур» тарихда биринчи ва охирги марта биринчилик ғолибига айланганди). 1981 йили 32 ёшли Венгер «Стасбур» ёшлар жамоасига устозлик қилиш баробарида мураббийлик курсларини аъло баҳоларга якунлайди.


    Кенни ДаЛглиш

    («Ливерпуль», 60 ёш)

    Қирол Кенни футболдаги йўлини ...дарвозабон сифатида бошлаган. У бирданига 2та клуб - «Селтик» ва «Ливерпул»нинг афсонаси ҳисобланади. Ҳужумчи «кельтлар» шарафини 1969-1977 йилларда ҳимоя қилиб, 4 карра мамлакат чемпиони бўлган, кубокни ҳам шунча марта ютган (322та ўйин, 167та гол). «Ливерпуль» 1977 йили Далглишни 440 минг фунтга харид қилиб, Британия трансфер рекордини янгилайди. Эътиборлиси, футболчи бу харажатни тўла оқлайди. «Қизиллар» шотландияликнинг ёрдамида ЧКда 3 марта, Англия чемпионатида эса 6 марта (!) ғолибликни тантана қилишади. 1982|1983 йиллар мавсумида эса Далглиш профессионал футболчилар ассоциацияси томонидан мамлакатнинг энг яхши футболчиси, деб топилади. Буюк «етти»нинг «Ливерпуль» муваффақиятларига қўшган шахсий ҳиссаси қуйидагича - 501та ўйин, 169та гол (жумладан, ЧК-78 финалидаги ғалаба тўпи). 2006 йили мухлислар бежизга 1990 йилгача «қизиллар» шарафини ҳимоя қилган Кенни (охирги йилларда ўйновчи-мураббий вазифасини бажарган)ни «Ливерпуль» тарихидаги энг яхши футболчи сифатида эътироф этишмаган. FourFourTwo журнали эса шотландияликни Британия футболининг урушдан кейинги йиллардаги энг буюк ҳужумчиси мақоми билан сийлаган. Далглиш шунингдек, Шотландия термасини энг яхши тўпурари (30та гол) номини Денис Лоу билан баҳам кўрмоқда. Умуман, у миллий жамоада 100тадан кўп (102та) ўйин ўтказган ягона шотландияликдир.
    Клаудио Раньери
    («Интер»), 60 ёш

    «Рома» тарбияланувчиси, асл римлик Клаудио профессионал футболдаги илк қадамларини жонажон клубида қўйган. Бироқ 2 мавсумда атиги 6та баҳсда иштирок этиб, «Сиракузу»да ижара асосида ўйнашга ҳам улгурган. 1974 йили ҳужумчиликни қанот ҳимоячиси ролига алмаштирган Раньери камтарин «Катанзеро» (клуб «А» сериясида 7 мавсум ўйнаган, охиргиси - 1982|1983 йилларда) билан шартнома тузади. Бўлажак мураббий «жанублик бургутлар» шарафини 8 мавсум (1974-1982 йиллар) ҳимоя қилиб, чемпионатнинг ўзида 225 марта майдонга тушади (клуб футболчилари учун «А» сериясидаги рекорд!) ва 8та гол уради. Раньери ўша йиллардаги ўз ўйинига шундай изоҳ беради: «Бизда Паланка ўйнарди. Бугунги «Рома»да Тотти нечоғли аҳамиятли бўлса, у «Катанзаро»да шундай мақомга эришганди. Менинг вазифам тўп учун курашиш ва уни айнан Паланкага узатишдан иборат эди...». Бу клубдан кетгач, Клаудио яна 2 мавсум тўп суради - «Катания» ва «Палермо»да. Сицилияда «пуштиранглар» билан С1 сериясида ғолиб чиқади ҳамда 1987 йили фаолиятини якунлайди.

    Андре Виллаш-Боаш
    («Челси»), 34 ёш

    Футболчи сифатида эришган энг катта ютуғи - бу Порту биринчилигида ҳаваскорлар жамоасида ўйнагани. 15 ёшигача «Рибейренсе»да дарвозабонлик қилади, кейин «Рамальденсе» ва «Марекель Гомеш да Кошта» клубларида таянч ярим ҳимоячи позициясида ҳаракатланади. Ёшликдаги дўсти, «Марекель» сардори Педро Баррос ўша вақтларни қуйидагича хотирлайди: «Андре сафимизга 1998 йили қўшилди. У яхшигина футболчи эди. Жуссаси кичик бўлсада, шиддаткор ва кучли йигитдек таассурот қолдирган. Асосийси, ҳеч нарсадан чўчимасди. Шунингдек, бардошига ҳавас қилардик, яна майдонда позицияни яхши танларди. «Порту»да ишлаши сабаб 1999 йили жамоамиздан кетди, чунки ҳар якшанба куни ўйинга келишга вақт ажратолмасди». 2000 йили Виллаш-Боаш ўз устози Бобби Робсон маслаҳати билан Британия Виржин оролларига йўл олади ҳамда мамлакат терма жамоасида техник директор лавозимида иш бошлайди (аслида бош мураббий эди - 23 ёшида!) Бир йилдан сўнг ватанига қайтган Андре «Порту» клуби ёшларини шуғуллантиришни ўз зиммасига олади.

    Жозе Моуриньо («Реал»), 48 ёш

    Отаси Феликс етарли даражада машҳур футболчи бўлишига қарамай (Португалия термасида бир марта майдонга тушган), Жозе профессионал даражада ўйнамаган. «Риу Аве» ёшлар жамоасида ҳимоячи сифатида югурган Моу (у ҳатто 1982|1983 йиллар мавсумида асосий таркибнинг чемпионат ўйинларига 1-2 марта «заявка» ҳам қилинган) кейинчалик «Белененсиш», «Сезимбра» ва «Комерсиу» жамоаларида ўз ўрнини топишга уринади. Лекин футболчилик унинг учун эмаслигини пайқагач, мураббийлик билан шуғулланишга аҳд қилади. Яъни Лиссабон институтида жисмоний тарбия йўналишида таҳсил олади. 23 ёшли Жозе бунгача онасининг қистови билан бизнес мактабига кирганди, лекин у ерда ...бир кун ўқийди, холос. Моуриньо ўз автобиографиясида шундай ёзади: «Менда мураббий бўлишга иштиёқ Бобби Робсонга таржимонлик қилган пайтимда аланга отган...»

    Антонио Конте («Ювентус»), 42 ёш

    Ярим ҳимоячи Контенинг меҳнат дафтарчасида атиги 2та ёзув бор: жонажон клуби - «Лечче» (1985-1991 йиллар, 99та ўйин, 1та гол) ва ёшлигидаги севимли жамоаси - «Ювентус» (1991-2003 йиллар, 412та ўйин, 43та гол). Конте 90-йилларнинг иккинчи ярмига мансуб буюк «Юве»нинг рамзларидан бири. У жамоада етарли обрўга эга эди ва руҳан етакчи ҳисобланарди. Мухлислар «кекса синьора» муваффақиятларидаги улушини ҳисобга олиб, унга рамзий сардорлик боғичини тортиқ этишган. Бир парча латтага қуйидаги ёзувлар битилганди: «Сенсиз қаерда турардик, бизнинг сардор Антонио Конте». Оқ-қора либосли жамоага садоқат билан хизмат қилган Конте туринликлар билан иложи бор барча совринларни қўлга киритган - ЧЛ ва УЕФА кубоги, скудетто (5 марта!), мамлакат ва қитъалараро кубоги... Терма жамоада эса 20та ўйинда 2та гол урган. Хусусан, «Скуадра Адзурра»га кумуш медалларни тортиқ этган 2та йирик турнир - ЖЧ-94 ва ЕЧ-2000да қатнашган.
    Категория: Майдондан ташқарида | Просмотров: 486 | Добавил: 11x11 | Рейтинг: 0.0/0
    Всего комментариев: 0
    Имя *:
    Email *:
    Код *:
    Copyright MyCorp © 2024Бесплатный конструктор сайтов - uCoz